ترجمه آزاد از گفتار زیر:
“L’homme qui a l’âme en paix n’est importun ni à lui-même, ni aux autres.” (Epicure)
“The man who has his soul at peace is neither intrusive to himself nor to others.”
آن مرد که آرامش وجدان دارد
روحی سبک و قلب مهربان دارد
نه رنج خود بجوید نه آزار کسی
زحمت نه برای خود نه دیگران دارد
96/4
ترجمه ای آزاد از پست فیس بوکی زیر:
No matter how educated, talented, rich or cool you believe you are, how you treat people ultimately tells all. Integrity is everything.
گر صاحب مالی و سوادی، اثری
دارنده جاهی و مقامی، هنری
این یاوه مپندار که بر خلق سری
رفتار تو گوید که چگونه بشری
تیر 96
تا لقمه فرو نداده باشد
باید به ادب کام بسته باشد
خاییدن واژگان بباید
مادام که سخن نگفته باشد
96/4
می توان زیستن کنار دیگران
پیش آن انبوه دیگر باوران
گر مدارا پیشه سازیم جملگی
می شوند این روزگاران بهتران
96/4
در پهنه ی این دیار، دو پیمان باشد
دستور سیاسی و عهد به ایمان باشد
تا این دو سپهر ز هم منفک نشوند
نه داد ریشه بگیرد، نه سامان باشد
96/4
از منظر تو جهان چه رازی دارد؟
آیا هدفی، قصد و مرامی دارد؟
می پوید و می بالد و می تازد پیش
آیا بر این خاک دان نگاهی دارد؟
96/3
تغییر قضا به حرف و لفاظی نیست
نیست خواب خوش و خیال پردازی نیست
شیرین نشود به گفتن حلوا کام
کنشی می باید، به سخن دانی نیست
96/3
از زبان یک روزه دار به یک روزه خوار
بی حال و نزار و خسته جانم، تو چرا؟
خشکیده لب و تشنه و گُشنَم، تو چرا؟
سختی بکشم، به قصد سعد است و فلاح
بی آب و خوراک از چه ماندی، تو چرا؟
(اول رمضان المبارک – خرداد 1396)
این مثل معروف “خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو” را همه شنیده اند و انبوهی از مردم در زندگی روزمره این رهنمود را راهنمای عمل خود قرار می دهند. در آغاز جوانی (بیش از 45 سال پیش) تحت تاثیر شعر میرزاده عشقی قرار گرفته و هرگز آن را فراموش نکرده ام:
“من خویشتن نه همرنگ جماعت می کنم/ نی لحن خود قرین هر آهنگ می کنم/ مانم تا که بگردد همرنگ من محیط/ آن گاه ببین که چه طور همه را رنگ می کنم”.
البته قصد رنگ کردن کسی را ندارم ولی از رنگ شدن همیشه ترسیده و گریزان بوده ام. حرکت توده ها همیشه به حق و در مسیر درست نیست. اگر درست است باید همراه شد و اگر خطا بود از رسوایی نباید ترسید.
از بی رنگی اگر ترسی، رو رنگ جماعت شو
ترس تو ز رسوایی است؟ همرنگ جماعت شو!
وارسته زهر رنگی؟ رنگت نکنند خواهی؟
آویزه مکن در گوش “همرنگ جماعت شو”
96/3
شب، تاب خموشاندن شبتاب ندارد
مه، تاب تماشای تو مهتاب ندارد
خور، شید فزون تر ز تو خورشید ندارد
کس تاب چنین شور و تب و تاب ندارد
96/3
